مبانی تقسیم بندی نظام بین الملل و هم گرایی ها و واگرایی های آن در گفتمان تعامل گرایی ضدنظام سلطه

گفتمان سیاست خارجی امام خمینی، با وجود داشتن مبانی وثیق استراتژیک و دیپلماتیک، ایدئولوژیک و عقیدتی است. انقلاب اسلامی، کانون گفتمان امام را سامان می­دهد. گفتمان سیاست­خارجی بنیانگذار انقلاب اسلامی، استوار بر مرزکشی میان خود و دیگری است. در این منطق دگرسازانه، نظام بین­الملل به دو کیان مستکبر و مستضعف تقسیم می­شود. این پژوهش بر آن است تا با نظر به گفتمان رهبری آیت الله خامنه ای، نشان دهد که این گفتمان دنباله منطقی گفتمان امام در فضایی متحول است. شرایط ویژه داخلی، منطقه­ای و بین المللی و نیز ویژگی­های شخصیتی آیت الله خامنه ای، ایشان را به­سوی در پیش­گیری خوانشی عمل­گراتر، در چهارچوب گفتمان تعامل­گرایی ضد نظام سلطه، سوق داده است. این گفتمان، عصاره سیاست خارجی ایران بوده و سه مفهوم اسلام انقلابی، امنیت ملی و منافع ملی را در نسبت­هایی گوناگون مفصل بندی می کند. در این منطق، دو بلوک سلطه­گر و سلطه­ستیز در برابر یکدیگر قرار گرفته و هویت ـ دیگری و منطق تفاوت ـ زنجیره هم­ارزی نظام بین­الملل را معنا می بخشند. نوشتار پیش رو، پس از طرح کلان گفتمان تعامل­گرایی ضد نظام سلطه، مبانی تقسیم جهان و هم گرایی­ها و واگرایی­های آن را در ذیل پرداختن به دو مفهوم هویت و دیگری و زنجیره هم­ارزی و منطق تفاوت برجسته می­نماید.